"Bramkarz czyli outsider" Jonathan Willson

Tytuł: Bramkarz czyli outsider  
Autor: Jonathan Wilson
Gatunek: Opracowanie/ biografia
Wydawnictwo: Bukowy Las
Ilość stron: 432

Czy kiedykolwiek oglądając mecz zastanawialiście się nad rolą bramkarza? Oczywiste jest to, że zawodnik ten broni bramki, ale czy zagłębialiście się w samą historię bądź logikę gry obrońców? Szczerze mówiąc ja nie, bo o ile były mi znane statystyki i zdjęcia na instagramie danego bramkarza to nigdy nie zawracałam sobie głowy szerszą wiedzą na temat tej pozycji (zawsze wiedziałam to, co jest ważne i niezbędne), a co dopiero historią golkipera. Biorąc do ręki książkę Wilsona spodziewałam się, że dostanę kilka banałów okraszonych ładnym stylem, jednak to, co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Na szczęście w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Jonathan Wilson w swojej książce opisuje losy bramkarzy od końca XIX w. aż po dziś dzień. Z karty na kartę pokazuje jak na przestrzeni lat zmieniał się bramkarz pod, chyba, każdym możliwym względem. Z początku golkiper był wyrzutkiem – wątłej budowy chłopcem, który nie potrafił grać i nikt nie chciał go u siebie w drużynie. To samo działo się w profesjonalnych, ligowych drużynach, więc nawet, jeżeli, któryś z zawodników miał zadatki i chciał być bramkarzem, a jednocześnie grał w polu, nie miał odwagi by stanąć na pozycji obrońcy. Czysty absurd. Poprzez piętnowanie golkiperów zmarnowało się wielu dobry graczy, wielkich talentów, które bądź, co bądź i tak nie miałyby szansy istnienia. W końcu do prawie końca XX w. bramkarza uznawano za zło konieczne, a Ci, którzy potrafili się przebić (często mieli tragiczny koniec), przetarli szlaki obecnym zawodnikom.

Autor w swoim opracowaniu pokazuje jak w wielu zakątkach świata wyglądał i był postrzegany bramkarz. Niejednokrotnie udowadniał, na podstawie krótkich biografii, że zawodnicy mierzący metr siedemdziesiąt wzrostu dawali sobie radę z wysokimi piłkami, a dwumetrowi z niskimi. Często podkreślał, że w jeszcze niedalekiej przeszłości na pozycję obrońcy wybierano największych i, podobno, najmniej rozgarniętych zawodników i w ogóle ich nie trenowano, bo z racji wzrostu powinien być najlepszym kandydatem na to stanowisko. Dopiero od niedawna zaczęto szkolić golkiperów w inny, specjalny sposób, a przede wszystkim zaczęto zwracać na nich uwagę i interesować się nimi.

Rola bramkarza jest niewdzięczna. Nie od dziś wiadomo, że jeżeli golkiper obroni strzały i jego drużyna wygra jest szanowanym graczem, ale jeżeli jego drużyna przegra cała wina spada na niego. Parafrazując jedno ze zdań z książki: jeżeli bramkarz jest zmuszony do bronienia własnej bramki to znaczy, że jego koledzy z pola popełnili błąd nie odkryję ameryki jeżeli napiszę iż w razie niepowodzeń wina jest po stronie całej drużyny, a nie tylko jednostki, ale dopiero w tej książce uświadomiłam sobie jaką presję wywiera na bramkarzu społeczeństwo.

W książce autor kreuje obrońcę, jako, myśliciela, outsidera, zamkniętego w sobie obserwatora, zawodnika, który jako jedyny ma czas na myślenie w trakcie gry. Od samego początku książki widać niesamowitą pracę, jaką włożył Wilson. Bramkarz, czyli outsider to przeogromne, pomimo małego gabarytu, kompendium na temat historii, rozwoju i postrzegania golkipera na przestrzeni wieków. Sam autor posiada niebywałą wiedzę na temat piłki nożnej, a wszystkie swoje wypowiedzi popiera wywiadami, osobistymi rozmowami, nagraniami i artykułami, tak, więc mamy pewność iż owa książka jest profesjonalnym i rzetelnym dziełem.

 Z początku książkę czyta się dość ciężko, bo Wilson ma tendencje do dygresji. Pomimo iż książka jest bardzo jasno i płynnie napisana to skakanie od nazwiska do nazwiska, od rocznika do rocznika może zmęczyć. Na szczęście po kilkudziesięciu stronach przyzwyczaiłam się do tego chaotycznego stylu i bardzo szybko pochłonęłam resztę książki.

Ciężko jest mi przytoczyć całą wiedzę, jaką  autor zawarł w Bramkarz, czyli outsider. Jej ogrom jest nie do opisania, a z początku nie sądziłam, że można napisać aż tyle o sylwetce golkipera. Jednak po zakończeniu książki mam o wiele bardziej poszerzone horyzonty i w trakcie oglądania finału Mundialu w Brazylii zupełnie inaczej postrzegałam grę obrońcy jak i całej drużyny. Pomimo iż książka liczy sobie prawie 500 stron czyta się ją w okamgnieniu, oczywiście po przyzwyczajeniu się do stylu autora. Do książki na pewno jeszcze powrócę niejednokrotnie, bo jest to doskonała opowieść o losach bramkarzy napisana w przyjemny sposób. Jak wiecie byle, jakich biografii, w sumie powyższą książkę można nazwać biografią, Wam nie polecam, ale tę pozycję warto mieć w swoich zbiorach. W szczególności dla fanów piłki nożnej.